Rosettenevel

De Rosettenevel is een heldere diffuse nevel in het sterrenbeeld Eenhoorn. Hij wordt ook wel aangeduid als NGC 2237. Dat betekent dat het nevel 2237 is in de beroemde New General Catalogue.

De schijnbare middellijn van de Rosettenevel is zo'n 80 boogminuten. De afstand wordt geschat op 1600 lichtjaar.

Dat betekent dat de werkelijke middellijn ongeveer 55 lichtjaar moet bedragen. Opvallend is de grote dichtheid van de nevel. De massa bedraagt meer dan 10.000 keer de massa van de zon.

De Rosettenevel ligt rond de open sterrenhoop NGC 2244. Deze sterrenhoop bestaat uit een groepje zeer jonge sterren. De schijnbare middellijn van deze sterrenhoop bedraagt 40 boog minuten. Vijf sterren ervan hebben spectraaltype O en 16 spectraaltype B. Dat zijn allemaal sterren met een hele hoge oppervlakte-temperatuur. Verder telt de groep nog een aantal minder hete sterren.

Het helderste lid van de sterrenhoop is de ster 12 Mono cerotis. Het is een gele superreus van spectraaltype K0.

Deze superreus heeft een lichtkracht die maar liefst 2500 keer groter is dan de lichtkracht van de zon. Dat is abnor maal veel voor een superreus van dit spectraaltype. Sommige sterrenkundigen denken dan ook dat deze ster niet tot de sterrenhoop behoort, maar veel meer op de voorgrond staat.

In dat geval is de lichtkracht ook veel kleiner. Maar de meeste sterrenkundigen nemen toch aan dat 12 Mon wel degelijk deel uitmaakt van NGC 2244.

In de Rosette nevel zijn een aantal globulen ontdekt.

Globulen zijn kleine bolvormige wolken van gas en stof die aan het inkrimpen zijn. Ze hebben doorsneden van 7.000 tot 10.000 astronomische eenheden. Eén astronomische eenheid komt overeen met de gemiddelde afstand van de aarde tot de zon: ongeveer 150 miljoen kilometer. We weten dat uit deze globulen nieuwe sterren ontstaan.

Wil je meer algemene informatie over nevels, kijk dan bij het trefwoord nevels.