Extinctie

De ruimte tussen de sterren is niet helemaal leeg. Er bevinden zich talloze gas- en stofdeeltjes. Deze deeltjes noemen we interstellaire materie. Onder materie verstaan we alles wat ruimte inneemt. Het is afkomstig van het woord materiaal. Interstellair betekent 'tussen de sterren'.

Door de interstellaire materie wordt het licht van sterren in elke richting verzwakt. Net zoals een straatlantaarn bij mist ook verzwakt wordt door de waterdruppeltjes. Dit verzwakkingsproces noemen we extinctie of interstellaire absorptie. De extinctie verschilt van plaats tot plaats.

Ze is afhankelijk van de dichtheid van de gas- en stofwolken.

In de richting van de melkweg is de waarde gemiddeld 2 magnituden per kiloparsec. Eén kiloparsec is duizend parsec ofwel 3260 lichtjaar. Op deze afstand lijken de sterren dus 2 magnituden zwakker vanwege de interstellaire materie. Op sommige plaatsen is die verzwakking echter veel groter. In sommige wolken wel tientallen magnituden per parsec! De verzwakking van het sterlicht, dus de extinctie, is niet voor alle straling hetzelfde. Rode straling heeft minder te lijden van de extinctie dan blauwe straling. Het gevolg is dat de kleur van de ster verandert als gevolg van het stof. Dit verschijnsel noemen we interstellaire verroding.