Interstellaire materie

De ruimte tussen de sterren is niet helemaal leeg. Er bevinden zich talloze gas- en stofdeeltjes. Deze deeltjes noemen we interstellaire materie. Onder materie verstaan we alles wat ruimte inneemt. Het is afkomstig van het woord materiaal. Interstellair betekent 'tussen de sterren'.

De interstellaire materie bestaat voor ongeveer 60% uit waterstof, 38% uit helium en 2% uit zwaardere elementen.
De totale massa van de interstellaire materie is voor 99% afkomstig van het gasvormig deel en slechts 1% van het stof.

De stofkorrels bevatten vooral zware elementen. Ze hebben gemiddeld een doorsnede van 0,001 tot 0,0001 mm en een massa van één tienbiljoenste gram! Dat betekent dat 10 biljoen (10.000.000.000.000) korrels samen slechts één gram wegen.

De dichtheid van de interstellaire materie komt gemiddeld overeen met 0,8 atomen per kubieke centimeter. Ofwel: een kubus met een ribbe van één parsec bevat een massa van ongeveer 0,02 zonsmassa's. Op sommige plaatsen is de dicht heid echter veel groter. Daar komen uitgestrekte nevels voor. Bestaan deze nevels uit gassen, dan noemen we ze gasnevels. Bestaan ze echter uit stof, dan worden ze stof nevels genoemd.

Door de interstellaire materie wordt het licht van sterren in elke richting verzwakt. Net zoals het licht van een straatlantaarn bij mist ook verzwakt wordt door de water druppeltjes. Dit verzwakkingsproces noemen we extinctie
of interstellaire absorptie. De extinctie verschilt van plaats tot plaats. Ze is afhankelijk van de dichtheid van de gas- en stofwolken. In de richting van de melkweg is de waarde gemiddeld 2 magnituden per kiloparsec. Eén kilo parsec is 1000 parsec ofwel 3260 lichtjaar. Op deze afstand lijken de sterren dus gemiddeld 2 magnituden zwakker vanwege de interstellaire materie. Op sommige plaatsen is die verzwakking echter veel groter. In sommige wolken vele magnituden per parsec! De verzwakking van het sterlicht, dus de extinctie, is niet voor alle straling hetzelfde. Rode straling heeft minder te lijden van de extinctie dan blauwe straling. Het gevolg is dat de kleur van de ster verandert als gevolg van het stof.

Dit verschijnsel noemen we interstellaire verroding.