Charon

Maantje van de planeet Pluto. Tot voor een aantal jaren was Pluto de enige buitenplaneet, waarbij nog geen enkel maantje was ontdekt. Niet dat iemand bij deze planeet een maantje verwachtte. Daarvoor is Pluto veel te klein, dachten de geleerden. Het is immers de kleinste planeet van ons zonne stelsel.

Toch vonden de sterrenkundigen het vervelend dat ze zo weinig van Pluto wisten. Om daar wat aan te doen werd de planeet in 1978 regelmatig gefotografeerd door sterrenkundigen van de U.S. Naval-sterrenwacht in Amerika. Hiervoor werd een speciale kijker gebruikt met een spiegel van 155 cm door snede. Tijdens hele ingewikkelde metingen aan de foto grafische platen merkte een van de medewerkers van deze sterrenwacht op 22 juni 1978 op dat er op het beeld van de planeet een uitstulping te zien was. Dat was vreemd, zeker omdat de beelden van sterren in de buurt normaal rond waren.

Er werden nu ook andere fotografische platen van Pluto nauwkeurig onderzocht. En inderdaad vonden de geleerden ook op enkele andere platen zo'n uitstulping. Er werden grote steratlassen bijgehaald. Daaruit bleek dat het in ieder geval géén achtergrondster kon zijn. Tja, en nu bleef er eigenlijk maar één mogelijkheid over: een nieuw maantje! Tegenwoordig is het zeker dat Pluto inderdaad een maantje heeft. Ook op andere sterrenwachten is die uitstulping gevonden. Het was James W. Cristy die op 22 juni 1978 voor het eerst de uitstulping opmerkte en die vermoedde dat het wel eens een nieuw maantje zou kunnen zijn. Als naam stelde hij Charon voor.

Je kunt je indenken dat door de ontdekking van Charon Pluto meer in de belangstelling is komen te staan. Er zijn heel wat nieuwe waarnemingen aan de verre planeet gedaan en we weten nu inderdaad ook een beetje meer over deze planeet.

Aangenomen wordt dat het maantje een middellijn heeft van ongeveer tweeduizend kilometer. Dat is de helft van de doorsnede van Pluto. Charon straalt ongeveer vijf keer minder licht uit dan Pluto. Gemiddeld bedraagt de afstand tussen Pluto en Charon zo'n 19.000 kilometer. Dat is erg weinig. Bedenk maar dat de afstand aarde - maan gemiddeld 384.000 kilometer bedraagt. Je begrijpt dan misschien dat een waarnemer op Pluto het maantje Charon erg groot aan de hemel ziet staan. Charon heeft vanaf Pluto een schijf van ruim van ruim 5,5 graad in doorsnede. Dat is meer dan 11 keer zo groot dan de Volle Maan gezien vanaf de aarde.